Zwierzęta z Shennongjia, pod lupę

Nie jest to elaborat naukowy, lecz popularnonaukowa charakterystyka. Chiny Środkowe stanowią obszar bytowania rzadkich zwierząt. Zrozumieniem ich ekologii być może zainteresują się naukowcy europejscy. Jeden z nich gniewnie zmarszczył czoło podczas warsztatów Carnivore workshop w 2012 roku, podczas których mógłby opisać siebie z przyszłości. Rzekomo, my jako naukowcy dysponujemy skórą i czaszką nieznanego zwierzęcia z Chin Środkowych, a jego istnienie otoczone jest aurą tajemniczości. To dość duże zwierzę należy do rzędu owadożernych ssaków, ale może być to tylko błędna identyfikacja znanego gatunku. Innym gatunkiem, który prawdopodobnie istniał w czasach historycznych w odległych górach prowincji Jiangxi był rodzaj dzikiego psa o bardzo dużych szczękach (Rewi Allen 1973). Być może jakaś dawna chińska apteka ma w swoich zasobach spreparowany okaz tego nieznanego gatunku opisywanego przez pewnego europejskiego podróżnika. Czy jest to bardzo dziwny gatunek cyjona? Nie wiadomo, a może to tylko folklor myśliwski? Tropiąc takie ssaki drapieżne jak cyjony czyli dzikie psy Cuon alpinus, ryjonosy piżmowe, łasice z gatunku Mustela sibirica czy koty złote nauka może odkryć białe plamy na mapie ich zasięgu w rozumieniu historii naturalnej (patrz Li Sheng, 2014). Troje naukowców będzie podążać swoimi motorami tropem dzikich psów azjatyckich na błotnistej drodze do Shennongjia. Arkana zwierząt ze wzgórz Daba stały się swoistym świętym graalem zoologii. Jednym z hipotetycznych projektów był m.in. Discovering Carnivores of Central China - project from 1993, z ewidencją ekskrementów i zagubioną czaszką dziwnego gatunku. W stacji badawczej w owych górach mieściły się okazy rzadkich zwierząt, ale nic więcej nie wiemy o tym przypadku, a także aparaturze pomiarowej. Inne zwierzęta to np. przeżuwacze oraz zajęczaki czy gryzonie. Obecność Petaurista alborufus opisanego pierwotnie przez Milne-Edwardsa w 1870, jelonków czubatych tj. tufted deer oraz zwierząt z rodzaju Rhizomys jest potwierdzona na tych ziemiach. Występuje tutaj makak Macaca thibetana, ale być może ziemie te zamieszkuje gatunek konia osiągający rozmiary osła opisany przez przyrodnika Augustina Henry’ego w 19-stuleciu. Shennongjia stanowi sanktuarium form kryptozoologicznych na czele z wilczkiem oślim czyli rzekomym chalicotherium oraz dzikim człowiekiem yerenem (także 1977 expedition). Obydwie te kreatury zostały odrzucone już dawno temu jako błędne identyfikacje znanych gatunków. Shennongjia, zajmująca powierzchnię ponad 3 tys. km2 jest jednym z centrów różnorodności dzikich Chin. Być może dwudziestowieczne muzea historii naturalnej w Chinach dysponują informacjami lub okazami nieznanych zwierząt……

ryciny: 1. Camera trapping project in China by Yuyang Liu // 2. Pelt of a alleged wild animal in Beijing on January of 2014 by upi.com//

opracował Tomasz Pietrzak oraz league-scientifique
wg. manuskryptu siódmego z dziennika przyrodników.